Γονείς και Πανελλαδικές Εξετάσεις 2018
άγχος και ψυχολογική φόρτιση. Το άγχος είναι διαχειρίσιμο, αν οι γονείς παρέχουν στα παιδιά ασφάλεια, σέβονται την προσπάθειά τους, αλλά ταυτόχρονα δεν τα φροντίζουν σαν είναι άρρωστα, δεν είναι υπερπροστατευτικοί.
- Οι γονείς χρειάζεται να μην κάνουν συνεχώς κήρυγμα στα παιδιά όσον αφορά το πότε και πώς πρέπει να διαβάζουν, κάτι το οποίο γίνεται συχνά. Το παιδί ξέρει πολύ καλά πώς πρέπει να διαβάσει, πότε χρειάζεται να διαβάσει και αν έχει διαβάσει. Δεν πρέπει να τα πιέζουν να διαβάσουν. Αν νιώσουν τα παιδιά πίεση, αγχώνονται. Γενικά όσον αφορά τη στάση των γονέων είναι σημαντικό να είναι συνεπείς σε αυτά που λένε για να αισθανθούν τα παιδιά περισσότερη ασφάλεια και να μπορούν να τους εμπιστευθούν.
Είναι σημαντικό οι γονείς να σέβονται την προσπάθεια του παιδιού και να εξασφαλίζουν το κατάλληλο περιβάλλον για διάβασμα, για παράδειγμα να μην παρακολουθούν τηλεόραση με την ένταση του ήχου πολύ δυνατά, να μην υπάρχουν εντάσεις στο σπίτι τη συγκεκριμένη περίοδο. - Το παιδί είναι σημαντικό να γνωρίζει ποιες ώρες είναι ο γονιός στο σπίτι, ώστε αν χρειαστεί κάτι, αυτός να είναι διαθέσιμος, να είναι μαζί του. Αυτό δίνει στο παιδί μία αίσθηση ασφάλειας. Κατά την περίοδο των εξετάσεων ο έφηβος χρειάζεται να αισθάνεται τον γονιό κοντά του, επειδή περνάει όλη αυτή τη δοκιμασία. Μέχρι έναν βαθμό οι γονιός θα πρέπει να προσαρμοστεί στο πρόγραμμα του παιδιού, θα πρέπει είναι στο σπίτι. Ωστόσο, είναι καλό να μην το φροντίζει σαν να είναι άρρωστο. «Πολύ συχνά παρατηρούμε μία υπερπροστατευτικότητα των γονέων αυτή την περίοδο. Δεν είναι άρρωστο. Δίνει εξετάσεις και είμαστε κοντά σε ό,τι ζητήσει» σημειώνει η κ. Καλυμνιού.
- Οι γονείς ενθαρρύνουν τα παιδιά, όταν ακούν τις ανησυχίες τους και είναι σημαντικό να λέγεται πόσο πολύ τα αγαπούν, είτε γράψουν καλά, είτε δεν γράψουν καλά στις εξετάσεις.
- Οι γονείς επιδιώκουν να έχουν παράλληλα και τη δική τους προσωπική ζωή. Δηλαδή, η προσωπική τους ευτυχία δεν εξαρτάται από το αν τα παιδιά θα γράψουν καλά σε αυτές τις εξετάσεις. Αυτό τα επιβαρύνει πολύ.
- Σε περίπτωση που ο γονιός διαπιστώσει ότι το παιδί δεν καταβάλλει την απαιτούμενη προσπάθεια, δεν μπορεί να το πιέσει περισσότερο. Θα μπορούσε να το συζητήσει με το παιδί, γιατί το ότι δεν καταβάλλει προσπάθεια μπορεί να δείχνει ότι έχει παραιτηθεί, ή ότι έχει πάρα πολύ έντονο άγχος.
- Σε καμία περίπτωση να μην το συγκρίνει με αδέλφια, συμμαθητές, ξαδέλφια. Να μην του λέει, για παράδειγμα, «εκείνος έγραψε καλά και πέρασε στην τάδε Σχολή, κοίτα τι θα κάνεις εσύ».
- Δεν είναι καλό οι γονείς να μιλούν για τα κατορθώματά τους και να θέτουν τη σχέση με τα παιδιά σε ανταγωνισμό. Πρέπει να αποφεύγονται φράσεις όπως «εγώ στην ηλικία σου ήμουν πολύ καλός μαθητής, να δω τώρα τι θα κάνεις εσύ». Σε καμία περίπτωση δεν μειώνουν το παιδί λέγοντας ότι «όταν εγώ ήμουν στην ηλικία σου, οι γονείς μου μου πρόσφεραν πάρα πολύ λίγα να δούμε πώς θα εκμεταλλευθείς εσύ όλα αυτά που σου προσφέρω». «Δεν ευθύνεται το παιδί για το ότι εμείς δεν είχαμε τότε τις ευκαιρίες» αναφέρει η κ. Καλυμνιού.
- Ο γονιός, σύμφωνα με την κ. Καλυμνιού, πρέπει να αναγνωρίσει τα συμπτώματα, τα σημάδια του άγχους στο παιδί, για να μπορέσει να το βοηθήσει. Το παιδί βρίσκεται σε μία κατάσταση που θα αξιολογηθεί, είναι φυσιολογικό να αισθάνεται άγχος, το οποίο σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι υπερβολικό.
To ergoxalkidikis.gr θεωρεί δικαίωμα του κάθε αναγνώστη να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, τονίζουμε ρητά ότι αυτό δε σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, καθώς αυτές εκφράζουν τον εκάστοτε χρήστη, σχολιαστή ή αρθρογράφο.