Το πλαστικό χρήμα κυριάρχησε στην Χαλκιδική τον καιρό του Κορονοϊού

«ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΜΕΝ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΣΕ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ ΤΟ ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ»

Ειδικότερα ο κ. Σταυρακίδης ανέφερε στο Θέμα της Χαλκιδικής ότι «δεν μπορώ να πω για άλλους, αλλά η απάντηση είναι ότι το πλαστικό χρήμα χρησιμοποιείται αλλά όχι σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Το πλαστικό χρήμα σε μένα είναι 30% επί συνόλου τζίρου. Ναι μεν έχει μπει στην ζωή μας αλλά όχι στο σημείο που λένε μερικοί. Εμείς στην τράπεζα πληρώνουμε κάποια χρήματα ως προμήθεια. Όλοι οι επαγγελματίες το γνωρίζουν αυτό. Οι τράπεζες παίρνουν κάποιο ποσοστό, μικρό μεν αλλά είναι ένα ποσοστό, οπότε κάπου μειώνονται τα κέρδη.

Σε μικρό βαθμό, αλλά μειώνονται. Όταν παίρνω τα
χρήματα από την τράπεζα π.χ 500 ευρώ σε κάρτες, η τράπεζα θα κρατήσει ένα ποσό. Αυτό το ποσό επί ένα μήνα όμως, είναι περισσότερα χρήματα.
Τα χρήματα από την τράπεζα, τα λαμβάνουμε γρήγορα μεν αλλά όχι την ίδια στιγμή.

Την επομένη το πρωί. Κάποιες ιδιαίτερες μέρες, μεμονωμένες (κατά το Πάσχα των Καθολικών για παράδειγμα) η τράπεζα καθυστερεί 2-3 μέρες. Από εκεί και έπειτα, τα χρήματα της Παρασκευής, τα παίρνουμε την Δευτέρα το πρωί. Στην ουσία τα λαμβάνουμε το
πρωί της επόμενης εργάσιμης».

«ΠΡΩΤΑ ΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ,
ΕΠΕΙΤΑ ΟΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΚΑΙ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ»

Σε ερώτηση του Θέματος της Χαλκιδικής σχετικά με το πώς ιεραρχούνται οι ωφελούμενοι από το πλαστικό χρήμα, ο κ. Σίμος Σταυρακίδης που είναι ιδιοκτήτης σούπερ μάρκετ τονίζει ότι «πρώτα το καρπώνονται οι τράπεζες. Έπειτα οι πελάτες (κάποιοι δεν θέλουν να κουβαλούν χρήματα επάνω τους) που δεν ξέρω αν πληρώνουν κάποια χρήματα και αυτοί στην τράπεζα, αλλά εμείς οπωσδήποτε είμαστε οι τρίτοι της παρέας, που δίνουμε κάποια χρήματα στις τράπεζες.

Κάποιους καταναλωτές τους βολεύει γιατί δεν θέλουν να κουβαλούν χρήματα ή για κάποιους άλλους λόγους, ακόμη και προστασίας (ισχύει και αυτό στις μέρες μας). Πρώτα όμως επωφελούνται οι τράπεζες που «δουλεύουν» αυτά τα χρήματα, γιατί μιλάμε για όλα σχεδόν τα καταστήματα της Ελλάδας – άρα μαζεύονται κάποια εκατομμύρια καθημερινά – δεύτερος έρχεται ο καταναλωτής και τρίτος είμαι εγώ ως επαγγελματίας».

«ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΙΝΟΥΝ ΚΑΡΤΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ
ΓΙΑ 0.15€, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ»

Κλείνοντας ο κ. Σταυρακίδης υπογράμμισε ότι «ενώ κάποιοι άνθρωποι δεν δίνουν καθόλου κάρτα, αλλά μετρητά, υπάρχουν και εκείνοι που ακόμη και ένα νερό κόστους 0.15€ το πληρώνουν με κάρτα.
Εμάς μας φαίνεται παράξενο όλο αυτό, αλλά μπήκε στην ζωή μας το πλαστικό χρήμα. Βέβαια αυτοί δεν είναι η μάζα, αλλά ορισμένοι άνθρωποι. Δεν μπορούμε φυσικά να αρνηθούμε, αφού ούτως ή άλλως έχουμε τα μηχανήματα (POS)».

«ΝΑΙ ΜΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΤΟ ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ, ΑΛΛΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΡΗΤΟ
– ΠΑΝΤΑ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΠΑΝΤΑ ΧΑΜΕΝΟΙ ΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ»

Από την πλευρά του ο Κώστας Κουτσουμούκης, υδραυλικός και πρώην Δημοτικός σύμβουλος Νέας Προποντίδας, επισήμανε ότι «είμαστε στην Ελλάδα.
Ναι μεν χρησιμοποιείται το πλαστικό χρήμα, αλλά χρησιμοποιείται και το μετρητό. Υπάρχει ένα μεγάλο
ποσοστό που και λόγω φόβου και λόγω κάποιων καταστάσεων, χρησιμοποιεί την κάρτα. Αλλά είναι και η παλιά «φουρνιά» (συμπεριλαμβανομένου και εμού) που πληρωνόμαστε και έτσι έχουμε χρήματα.

Δεν έχουμε δηλαδή χρήματα στην άκρη για να χρησιμοποιήσουμε την κάρτα. Από αρκετούς χρησιμοποιείται, αλλά και από αρκετούς επίσης δεν χρησιμοποιείται. Είναι ανάλογα τις μέρες. Είναι πολύ περίεργο για παράδειγμα, να χρησιμοποιήσεις κάρτα για ένα ψωμί 0.80€. Σκεφτείτε ότι και από αυτά χάνονται χρήματα.

Οι τράπεζες είναι πάντα κερδισμένες από αυτό γιατί και τον φόρο παίρνουν και την προμήθεια παίρνουν. Με την
κάρτα, δεν είναι τζάμπα. Επίσης το ποσοστό που κερδίζουν από τους επαγγελματίες, είναι μεγάλο.

Τόσες χιλιάδες επαγγελματίες είναι στην Ελλάδα, αν τα συνυπολογίσουμε επί 1.8% – 2.5% είναι η εισφορά στις κάρτες. Οπότε πάντα κερδισμένες είναι οι τράπεζες. Αν ξοδέψεις 50 ευρώ για παράδειγμα με την κάρτα, θα πληρώσεις και φόρο αλλά θα πληρώσει και αυτός, για τον οποίο θα την χρησιμοποιήσεις, φόρο. Οπότε η τράπεζα από τρεις πλευρές είναι κερδισμένη. Οι επαγγελματίες ήτα και θα είναι πάντα οι χαμένοι (απορρόφηση ΦΠΑ,
απορρόφηση προσφορών και εκπτώσεων κ.α) οπότε αυτοπροσαρμοζόμαστε και προσπαθούμε να επιβιώσουμε».

«ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ…ΦΑΚΕΛΩΜΕΝΟΣ
ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ –
ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ
ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ»

«Επίσης είναι και το κομμάτι των πληροφοριών. Με το πλαστικό χρήμα, ο καθένας ξέρει ανά πάσα στιγμή που είσαι και τι παίρνεις. Είσαι «φακελωμένος» στην ουσία. Αυτό προσπαθούν να κάνουν. Δεν ξέρω που θα βγάλει» συνέχισε ο ίδιος, υπογραμμίζοντας ότι «εγώ θέλω όμως να θέσω ένα ερώτημα. Πριν 10 χρόνια (προ κρίσης)
συζητούσαμε για πλαστικό χρήμα; Συζητούσαμε για κλείσιμο μαγαζιών; Τίποτα από όλα αυτά.
Μέσα σε 10 χρόνια έχει «στραγγαλιστεί» τόσο η μικρομεσαία επιχείρηση που δεν πάει άλλο. Χιλιάδες
επιχειρήσεις κάθε χρόνο, και αυτό σημαίνει ανεργία.
Αντί να κοιτάξουν, οι τωρινοί, οι παλαιότεροι και όποιοι έρχονται γενικά, πως θα μειώσουν φόρους (είμαστε οι πιο ακριβοί στα Βαλκάνια και δεν μιλώ για τον καφέ, δεν σωνόμαστε με αυτό) και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας στις επιχειρήσεις, να κατέβουν οι φόροι, να γίνουν φοροελαφρύνσεις, να επιστρέψουν στην Ελλάδα οι επιχειρήσεις που έφυγαν στο εξωτερικό, ασχολούμαστε με το πλαστικό χρήμα. Προσπαθούμε δηλαδή να αποπροσανατολιστούμε σε άλλα πράγματα. Δεν κοιτούμε την ουσία. Ακούμε ότι στην Σουηδία και στην Γερμανία χρησιμοποιούν την κάρτα. Γιατί δεν λέμε όμως ότι εκεί οι μισθοί είναι τριπλάσιοι;
Ότι η υγεία είναι στο ακέραιο και ότι πηγαίνεις ανά πάσα στιγμή στο νοσοκομείο; Εδώ πληρώνεις και δεν έχεις ιατρική περίθαλψη με το ΤΕΒΕ ή με το ΙΚΑ. Άρα κοιτούμε αυτά που μας συμφέρουν από το εξωτερικό. Δεν κοιτούμε την ουσία και εμένα προσωπικά αυτό με στενοχωρεί, διότι πάντα βλέπουμε τι θέλουμε. Γιατί δεν τα βλέπουμε όλα;»