Πώς ο COVID-19 έγινε το καλύτερο τεστ για μία επιτυχημένη σχέση;
Ίσως αυτή η χρονιά να χαρακτηριστεί ως το πιο μη ερωτικό έτος της σύγχρονης ιστορίας. Η έξαρση του COVID-19 έγινε πανδημία, η πανδημία έφερε την καραντίνα, η καραντίνα έφερε την κοινωνική αποστασιοποίηση και το φλερτ δεν γνώρισε ημέρες δόξας. Διότι μπορεί το διαδικτυακό σεξ να τιμήθηκε δεόντως από την πλειοψηφία των single και το σεξ να γιγαντώθηκε ανάμεσα στα ζευγάρια αλλά αφενός στην πρώτη περίπτωση η φυσική επαφή είναι το αλατοπίπερο που έλειψε, αφετέρου στην δεύτερη περίπτωση μετά από ένα σημείο ήρθε η φθορά.
Ωστόσο οφείλουμε να δώσουμε και ένα θετικό στην πανδημία. Για ένα και μόνο πράγμα. Πως κατάφερε να φέρει μία δοκιμασία στις ζωές μας ώστε να γνωρίζουμε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο με ποιους έχουμε να κάνουμε. Για τους COVIDIOTS έχουμε μιλήσει ξανά, όπως και για τον έξυπνο τρόπο ώστε να τους… φιμώσεις, ωστόσο δεν υπάρχει αμφιβολία πως ακόμη υπάρχουν και θα τους συναντήσεις.
Με το ενδεχόμενο ενός γενικευμένου lockdown να αποτελεί μακρινό σενάριο, δεν θα αργήσει η στιγμή που το πρώτο χαλαρό ποτό στο κέντρο της Αθήνας ή στις πλατείες με take away θα γίνει πραγματικότητα. Το φλερτ φυσικά θα έρθει ως επακόλουθο και η συζήτηση θα περιστρέφεται γύρω από τον ιό που έχει κάνει άνω-κάτω τις ζωές μας.
Και κάπου εδώ ξεκινά το τεστ. Ένα τεστ που δεν αποτελεί μόνο κοινωνικό φαινόμενο, που δεν αφορά μόνο την υγεία μας αλλά και το κατά πόσο μία σχέση έχει παρόν και μέλλον. Εξηγούμαι. Όταν η εν δυνάμει σύντροφος δεν πιστεύει στον ιό ή δεν τηρεί τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, δεν αναγνωρίζει τίποτα σχετικά με τις προφυλάξεις και δείχνει μία ανευθυνότητα στις βασικές πρακτικές υγείας και ασφάλειας, τότε δεν μπορώ να φανταστώ πόσο ανεύθυνη θα είναι και στα υπόλοιπα πράγματα που συντελούν την καθημερινότητά της. Από το κράνος που δεν θα φορέσει στο σκούτερ, από την ζώνη που δεν θα βάλει στο αυτοκίνητο και οτιδήποτε έχει να κάνει με τις ζωές μας. Μάλιστα το πιο σημαντικό είναι πως αυτή η παράλειψη κάνει ξεκάθαρο ότι από την στιγμή που δεν ενδιαφέρονται για την δική τους υγεία, τότε είναι πολύ πιθανό να μην νοιάζονται και για την δική μου.
Στις ημέρες πριν την πανδημία, θα έπρεπε να βγεις 3-4 ραντεβού μέχρι ν’ ανακαλύψεις αν κάποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για την δική σου ευημερία (ή την ευημερία άλλων ανθρώπων γενικά). Αλλά σήμερα; Είναι αμέσως προφανές για το ποιος έχει συνείδηση της κατάστασης.
Φυσικά δεν απαιτώ η σύντροφός μου να είναι ειδική στο ζήτημα. Εξάλλου είναι ένας νέος ιός και ακόμη τον ανακαλύπτουμε. Όμως υπάρχει μία βάση, κάποια όρια που οφείλουμε να τηρήσουμε. Για παράδειγμα εκτός από το να μάθεις για την ζωή της, όπως το πού μεγάλωσε, ποια είναι τα όνειρά της, πώς φαντάζεται τον εαυτό της σε 10 χρόνια από τώρα, μπορείς να της κάνεις ερωτήσεις όπως για το αν κρατά τις αποστάσεις, φορά μάσκα, αποφεύγει τον συνωστισμό, πιστεύει σε συνωμοσίες όπως το εμβόλιο του Bill Gates και όλα αυτά που αποτελούν προτεραιότητα στην καθημερινότητα.
Προσωπικά είμαι τυχερός που δεν πάσχω από χρόνια προβλήματα υγείας. Αλλά με τον COVID-19, όλη αυτή η συζήτηση γύρω από την υγεία είναι μία απαραίτητη κουβέντα που πρέπει να γίνει από την αρχή. Το αποτέλεσμα της οποίας θα μας αποκαλύψει αν πραγματικά υπάρχει παρόν και μέλλον σε όλο αυτό. Μάλιστα η πανδημία έχει αλλάξει και την φιλοσοφία περί περιστασιακών και μεγάλων σχέσεων. Πάντα υπήρχε μία παραπλανητική φήμη ότι η περιστασιακή γνωριμία είναι εύκολη και χωρίς άγχος. Πλέον, με το μαύρο σύννεφο της μετάδοσης πάνω από το κεφάλι μας, το άγχος υπάρχει οπότε τα περιθώρια για λάθος επιλογή συντρόφου γίνεται άμεσο.
Επιπρόσθετα, μιλώντας περί υγείας και ορίων στην αρχή μίας ερωτικής σχέσης μπορεί να φαντάζει καταστροφικό για να δημιουργηθεί μία σέξι ατμόσφαιρα που αναμφίβολα επιδιώκουμε. Αλλά επειδή επηρεάζει όλους μας κυριολεκτικά, είναι απρόσεκτο να μην το αναγνωρίσουμε. Συν τοις άλλοις, είναι μία καλή ευκαιρία ώστε να συζητήσουμε για άλλα τρωτά σημεία της προσωπικότητάς μας, όπως οι βαθύτατοι και διαρκής φόβοι μας. Συζητήσεις όπως αυτές είναι συχνά ο πιο σύντομος δρόμος για την δημιουργία συναισθηματικών δεσμών.
Μάλιστα ζώντας σε μία εποχή όπου η κοινωνία ενδιαφέρεται περισσότερο για την οικονομική ευημερία, η ατομική ευθύνη είναι πραγματικά η τελευταία ελπίδα ώστε να βγούμε όσο το δυνατόν αλώβητοι. Μπορεί να είμαστε εκτεθειμένοι στον ιό, μπορεί κανείς να μην αναλαμβάνει την ευθύνη, ωστόσο ως υπεύθυνα άτομα θα χρειαστεί να αναλάβουμε πρωτοβουλία. Και ξέρετε τι είναι πάντα σέξι; Η ανάληψη πρωτοβουλίας. Όπως και η χρήση μάσκας. Κάτι που το έχουμε επεξηγήσει αναλυτικά και επιστημονικά.
