Μασάλια Χαλκιδικής

Κάνταν στου πιζουλι στ βρύσ,στου καρι παζάρ η θχεια Λιέν η Ταμπάκινα κι ηπνι του καφέτς.

Αυτίν ήταν τού κουμάντο στου καρι παζάρ μέχρι νά γιέν του πάρκου.

Υστιρα τα ηνία τα πίρι η Μάναμ .

Η Θειά Λιέν είχι στρατιώτικο νόμο στου καρί παζαρ ,μην τυχόν κι χαλάσουμι τν κανιέλα.(βρύση)κι αργότιρα η Μάναμ μάλωνι τα μκρά να μη χαλάσν τά λουλούδια.

Σι κάποια στιγμή ζγών η Μαριγια μι μια στάμνα στου χέρ να παρ νιρό.

Τν βλέπ η θχεία Λιέν:

-τι μαρί Μαρι’για σα να σι βλιέπου πάλι φουσκουμένη, πάλι γκαστρομέν εισι;

– γιά του πέμπτου. _

Πότι θα ξικουραστείς;

Πώς θα τα ταεις τόσα μκρά; _

Τι να κάμου μωρέ θχεία Λιέν; Σαμάτι ιγω τα θέλου;

Να, έτχι η Μήτσιους να είνι πουλύ ζουηρος..

_Ε ; κι συ τι κάνς ! Άμα τουν δγείς νά λιανουπεζ τα μάτια διώχνι τουν, σμπρώχνι τουν σιαπέρα_.

Αχ!! θχεία Λιέν όταν η Μήτσιους λιανούπεζ τα μάτια ιγω τάχου κλιστά.!!!!!