Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ – ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΤΕΦΑΝΟ ΑΡΝΑΙΑΣ…
Σύμφωνα μέ τήν τάξη τῆς Ἐκκλησίας καί ὃπως ἀνακοινώθηκε ἐγκαίρως ἀπό τήν Ἱερά μας Μητρόπολη, τό Σάββατο 30η Ἰανουαρίου τ.ἒ., γιορτάσθηκε μέ τή δέουσα μεγαλοπρέπεια ἡ γιορτή τῶν Γραμμάτων καί τῆς Παιδείας, ἐπί τῇ μνήμῃ τῶν Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων καί Μεγάλων Ἱεραρχῶν Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ἡ ἡμέρα αὐτή ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Ἰωάννου Ἐπισκόπου Εὐχαΐτων τοῦ Μαυρόποδος εἶναι ἀφιερωμένη στήν κοινή μνήμη τῶν Τριῶν ὡς ἂνω Μεγάλων Διδασκάλων καί Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡμέρα κατά τήν ὁποία τό νεοσυσταθέν Ἑλληνικό Κράτος μετά τήν Παλιγγενεσία τοῦ ΄21 ἐθεώρησε καλό νά τιμᾶ τά γράμματα, τήν Παιδεία καί τούς Μεγάλους διαχρονικά διδάχους τῆς Ρωμηοσύνης. Τό ἒπραξε δέ τοῦτο μέ μεγάλη σοφία τό Γένος μας γιά νά τονίση ἐμφαντικά τό σφιχταγκάλιασμα τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς σκέψης καί σοφίας μέ τήν Ἐκκλησία τοῦ Ναζωραίου, τήν ἀδιαίρετη φύση τῆς Ἑλληνικῆς Παιδείας, τή διαποτισμένη μέ τό μέτρο καί τό κάλλος τῆς Παλλάδας καί μέ τό μύρο τῆς ἀγάπης τῆς Ὀρθοδοξίας!
Τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ὂρθρου καί τῆς Θείας Λειτουργίας προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, πλαισιούμενος ἀπό τούς Ἐφημερίους τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Παν. Ἀρχιμ. π. Παΐσιο Σουλτανικᾶ καί Αἰδ. Οἰκ. π. Γεώργιο Τρικκαλιώτη καί τούς Διακόνους του π. Θεόκλητο Παρδάλη καί π. Ἀμφιλόχιο Χάϊτα. Παρά τά μέτρα πρός ἀποφυγή διαδόσεως τοῦ κορωναϊοῦ, ὁ εὐλογημένος Λαός τῆς Ἀρναίας καί οἱ μαθητές-τά παιδιά μας- τίμησαν μέ τήν παρουσία τους τούς Ἁγίους. Τό Δημοτικό Σχολεῖο Ἀρναίας ἐξεπροσώπησε ὁμάδα μαθητῶν μέ τή σημαία καί τούς ἐντίμους Δασκάλους τους, ἐνῶ τίς Ἀρχές ἐξεπροσώπησαν ὁ Πρόεδρος τοῦ Τ.Δ. κ. Ἀγαπητός Κιάτος καί ἡ Δημοτική Σύμβουλος κα Εὐγενία Γιαννούση, Πρόεδρος τῆς Α’βαθμίου Σχολικῆς Ἐπιτροπῆς. Τόν Ἐπίσκοπό μας συνεκίνησε ἡ ἀθρόα συμμετοχή τῶν μαθητῶν μας στό Ποτήριο τῆς Ζωῆς καί τό γεγονός τῆς ἑκούσιας συμμετοχῆς γονέων καί παιδιῶν, οἰκογενειῶν, στά δρώμενα τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ὁ π. Παΐσιος ἀνέγνωσε τήν Ἐγκύκλιο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας μας πρός τή μαθητιῶσα νεολαία μας, ἐνῶ ἐλάχιστη προσλαλιά μέ πατρική ἀγάπη ἀπηύθυνε ὁ Ἐπίσκοπός μας στά παιδιά καί τούς γονεῖς τους πρό τῆς Ἀπολύσεως. «Τό Ἒθνος μας – ἡ ἀπανταχοῦ Ρωμηοσύνη – εἶπε ὁ Δεσπότης, ἐπέλεξε μέχρι σήμερα νά “παντρέψη” ἀρχαία Ἐλληνική σκέψη καί Εὐαγγέλιο! Δόθηκαν πρός τοῦτο μεγάλοι ἀγῶνες καί ἡ σύγκρουση ἧταν σκληρή. Δέν εἶναι εὒκολο νά ὑφάνης τή σοφία τήν ἀνθρώπινη μέ τήν κατ’ ἀποκάλυψη ἀλήθεια τοῦ Χριστιανισμοῦ. Τό πρῶτο εἶναι γένημα καί ἀπόσταγμα ἀνθρώπινου μυαλοῦ! Τό δεύτερο εἶναι δωρεά καί Χάρις τοῦ οὐρανοῦ στά πλάσματα τοῦ Θεοῦ! Πολλές φορές ἡ σοφία καί ἡ λογική δέν ταιριάζουν μέ τήν ἀγάπη καί ἀπαιτεῖται τότε ὑπέρβαση καί παραχώρηση… Αὐτή τήν ὑπέρβαση τήν τόλμησαν οἱ Ἃγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας Πατέρες, πού σάν μέλισσες ἀπομύζησαν ἀπό τούς καρπούς τῆς σοφίας τό νέκταρ τῆς λογικῆς, τοῦ μέτρου τῆς ὀμορφιᾶς· καί τό ̓ντυσαν μέ τῆς ἀγάπης τό γλυκύτατο μέλι, ἀγάπης πού “ἒξω βάλλει τόν φόβον”, κατά τόν Θεῖο Παῦλο, καί ἀδειάζει τούς οὐρανούς καί γίνεται καί σάρκα, Χριστός δηλαδή, γιά νά ζήση ὁ κόσμος!
» Μ’ ἀλλά λόγια, κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος: Θά ἒχη ἡ Παιδεία μας Θεό ἢ δέν θά ἒχη τόν Θεό της; Θά καταργήσουμε τή συνοδοιπορεία τόσων αἰώνων μέ ἀξιοθρήνητους φακέλλους καί ἰδεοληπτικές σημειώσεις τοῦ ποδαριοῦ ἢ θά θυμηθοῦμε πώς ἀποτολμῶντας τήν Ἐθνική μας Παλιγγενεσία εἲπαμε πρῶτα ὑπέρ Πίστεως καί ἒπειτα ὑπέρ Πατρίδος;»