Μασσαλία Χαλκιδικής. Στούν παιδίατρου!!!!

Ιτοίμασι η Πιρσιφών’ τά πιδούδια τς τ’ Νίκη 5 χρουνού κι τουν Παντελή 4 χρουνού , νά τα πάει στου παιδίατρου στού Πουλύγυρου.

Ήταν μιτά τς γιουρτές .

Τά μκρά είχαν πυριτό κι σιουλνάρζαν(έτριχαν) οι μύτι τς . Είχαν σφάξει κι τού γρούν’ κι τύλξι δυό θλιές λουκάνκο, ,νά τά πάει πισκέσ’ στού γιατρό.

Ινώ ετοιμάζντ’ νά φύγν, η μκρός πήρι τά λουκάνκα κι τά έκριψι .

– Παντιλάκου πού είνι τά λουκάνκα;

– Τά βόλιψα!!!!!

– Πάνι φέρτα, δέν είνι καλά, είνι κακά .Θά τα φάει η θείους η γιατρός….. Πήγαν στου γιατρό, ιξέτασι πρώτα τν’ Νίκη κι η μκρός έβλιπι, συνέχεια τού γιατρό κι σι κάποια στιγμή τούν ρουτάει.

– Θείου τν’ ασκιένισι τ’ Νίκη μας;

– Όχι Παντελάκο .Εγώ κανένα παιδάκι δέν σιχαίνομαι, τά αγαπώ όλα τα παιδάκια.

– Τότι γιατί πλιένς τά χέριας όταν τν τσακώνς;

‘Ήρτι κι ώρα νά ιξετάσι τού Παντελάκο πού ήταν αρκετά ζουηρός κι παραπονιάρς. Ξικίνσι η γιατρός νά τούν ιξετάζ’ τά αντανακλαστικά κι άρχισι η μκρός νά γκρινιάζ’.

– Μάννα , η γιατρός μη χτυπάει μι τού σφυρί, πέτουν νά φύγει. Μάννα , η γιατρός μη γρουτσανάει τού πουδάρ, πέτουν νά φύγει.

– Άνοιξε το στόμα σου Παντελάκο νά δω τήν γλώσσα σου καί μετά θα φύγετε.

Η μκρός έσφιγγι περισσότερου τα δόντια τ’ κι τού λιέει η μάννα τ’.

– Χάξι πιδίμ ,χάξι ,νά διεί η γιατρός τ’ γλώσσας κι ύστιρα θά τσαξτί νά φύγ’!!!!!

Η γιατρός έμινι κάγκελου.

Πήγι έκατσι στού γραφείου τ’ κι τούν έφαγι η σλουή.