ΧΑΛΚΙΔΙΚΙΩΤΙΚΑ ΜΑΣΑΛΙΑ ”Τα σούρβα”

Σήμερα τρεις μέρες πριν απ’ τα Χριστουγέννα, θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια 1956 – 1957 όταν για πρώτη φορά γύρισα για σούρβα. Και εδώ θέλω να δώσω μία ευχή και μια συμβουλή στα παιδιά. Να μην στεναχωριούνται που δεν θα γυρίσουν φέτος για σούρβα. Οι παππούδες και γιαγιάδες και κάποιοι γνωστοί θα κάνουν το καθήκον τους. Να τα πω χρόνια πολλά με υγεία και αγάπη. Καλά να περάσουν με τις οικογένειες τους. (παραμονή Χριστουγέννων 2020 με καραντίνα λόγου καρ νοιού). Τώρα ας γυρίσουμε τον χρόνο πίσω για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Όταν ήμαν 6 χρουνού, γύρου τις έξι του προυί μας ξύπνησι η μάνα μ’ με την αδερφή μ,΄ λιές και θα πάιναμι να αρμέξουμι τα γίδια, για να πάμε για σούρβα. Μας΄ έδουσι κι απ’ μία τσιάντα υφαντή μι τν ιτσιά και αφού μας προυμίθιψι σι πια σπίτια νά πάμι, κατά τς 7 ώρα ξικίνσαμι. Πρώτα πάιναμι στ’ θχειά Μαρίγια τν Αδαμίδινα κι ξαναπάιναμι κι στου τέλους γιατί μας έδουνι κουλούρια κι ένα διπλό…

Μέχρι το απόγιμα γύρσαμι όλου του χουριό. Σαν πήγαμε στο σπίτ, στρώνει η μάνα μ΄μία τάβλα κι άδειασαμι τς τσιάντες. Γιόμουσι η τάβλα πιντάρις, δικάρις κι μισιές δραχμές, κούφια καρύδια, κάστανα και ξυλουκέρατα. Κάποιες θχειές μας έδουναν και καμία καραμέλα ή κανένα φοντάν. Λογαριαμός… 25 δραχμές η ένας (0,07 €)

Κι σαν νά μήν μας έφτανι τού ξιπουδάριασμα λιέει η μάνα μ’:

– Φέρτι τα γρουνούδια να βάλουμε μέσα το παράδις κι μετά τη Προυτουχρονιά θα σας αγουράσου σοσόνια. Δεν φχαριστήθια, μι τ’ αυτά που μάζουκξα. Λιέου ιν μάνα μ’ τν επόμενη χρονιά:

– Φέτους, θα γυρίσου μοναχός γιατί, άμα είμιστι δυο, μας δίν’ λιγότερα.

Είπα του παππού μ’ του Γιάννη κι μι έκοψι ένα κέδρου μικρό. Πήρα κι απ’ του μαγαζί μας 5-6 μανταρίνια κι φιρίκια, έκουψα κι 5-6 φουτουγραφίες απού παλιό βιβλίο κι στόλσα του δέντρου να το ‘χου έτοιμου. Πήγα στου παππού μ΄ την προ παραμουνή που η μπάρμπας Στέργιος η Χαρστός έσφαξι του γρούν κι έβλιπα που το έγδερνι. Κι μι λιέει:

– Δίξει του πλούδις, να σι δώσου τ’ φούσκα.

Αυτή τν έκαναμι μπάλα κι μάλουναμι μι τα πιδούδια τς γειτονιάς ποιός θα εν

παρ. Ύστερα άρχιζε η γρουνουχαρά.

Κοψίδια, σκώτια… Του βράδ’ κμήθκα ικεί κι του προυί μι του δέντρου στούν ώμου, ξικήνσα για σούρβα απ’ τ’ πάνου γειτουνιά. Αλλά κι μουναχός, η λουγαριαζμός ίδιος!!!

Ιτσιά: υφαντό με σχέδιο τριαντάφυλλα.

Προμήθιψι: συμβούλεψε.

Φοντάν: ζαχαρωτά κεράσματα.

Γρουνούδια: κουμπαράδες.

Σοσόνια: μποτάκια λαστιχένια με κουμπιά στο πλάι.

Από το βιβλίο του Στέργιου και Όλγας Μπρούζου που μόλις κυκλοφόρησε