Η ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΟΝΤΙΚΗ ΑΡΝΑΙΑ
Με τη χάρη του Θεού και την ευλογία Του, ζήσαμε και φέτος και απολαύσαμε τον Ακάθιστο Ύμνο, προς τιμήν της Παντάνασσας Μητέρας του Θεού, τόσο την Παρασκευή 31η Μαρτίου τ.έ. το εσπέρας στον ιστορικό Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Στεφάνου Αρναίας, όσο και τη Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου του Ακαθίστου Ύμνου, το πρωΐ του Σαββάτου 1ης Απριλίου τ.έ., στο ομώνυμο Παρεκκλήσιο του Ιδρύματος Αγάπης – Οίκου Ευγηρίας «Παναγία του Ακαθίστου» και πάλι στην αρχοντική Αρναία.
Της Ιεράς Ακολουθίας του Ακαθίστου Ύμνου προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, την Παρασκευή το εσπέρας στις 7 η ώρα, πλαισιούμενος από τους Εφημερίους του Μητροπολιτικού Ναού Παν. Αρχιμ. π. Παΐσιο Σουλτανικά και Αιδ. Οικ. π. Γεώργιο Τρικκαλιώτη και τους Διακόνους του π. Αθανάσιο Σφουγγάρο, π. Νικόλαο Τσεπίση, π. Νικόδημο Κωτινούδη. Την πάνσεπτη, περίπυστη και θαυματουργή εικόνα της Παναγίας του Ακαθίστου εκόμισε από το ομώνυμο Παρεκκλήσιο του Ιδρύματος Αγάπης της Μητροπόλεώς μας ο Διευθυντής του Παν. Αρχιμ. π. Δωρόθεος Ζέρβας, ο και δραστήριος Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητροπόλεώς μας, ακολουθούμενος από τους αγαπώντες το Ίδρυμα αδελφούς μας, αφού προηγουμένως στο Παρεκκλήσιο εψάλη ο Όρθρος του Σαββάτου, μαζί με τον Ακάθιστο Ύμνο – Βυζαντινό πολύτιμο τζιβαέρι της Ρωμιοσύνης!
Την Α΄ Στάση των Χαιρετισμών απέδωσε ο Σεβασμιώτατος, τη Β΄ ο π. Δωρόθεος, τη Γ΄ ο π. Παΐσιος και τη Δ΄ ο π. Γεώργιος. Τα Ψαλτήρια τίμησαν οι Μαΐστορες της Βυζαντινής Παραδόσεως Άρχων Πρωτοψάλτης κ. Βασίλειος Κοκκαλιάρης και η Συνοδεία του και ο Λαμπαδάριος κ. Κωνσταντίνος Πνευματικός μαζί με τον ρέκτη της Βυζαντινής Μουσικός και Υπάλληλο στα Γραφεία της Ιεράς μας Μητροπόλεως κ. Πέτρο Κοτρότσιο.
Προ της Αποδόσεως του υπέροχου Ύμνου «Την ωραιότητα Της Παρθενίας Σου…» προς την Πάναγνο, ο Σεβασμιώτατος με μεστό αλλά σύντομο λόγο, απήντησε ουσιαστικά στο ερώτημα «Γιατί η Ορθοδοξία τιμά τόσο εμφαντικά το πρόσωπο της Κυράς των Αγγέλων». Και η απάντησις ήταν ότι το Πάναγνο και Πάγκαλλο αυτό Ιερό πρόσωπο από τη θεολογία της Εκκλησίας μας χαρακτηρίζεται «Καινός Ουρανός», «Καινή Γη», «Καινός Παράδεισος», σύμφωνα με τη φρασεολογία του Αγίου Νικολάου του Καβάσιλα και μάλιστα στην ομιλία του για τον Ευαγγελισμό της Αειπαρθένου. Καινός Ουρανός, γιατί χώρεσε και φιλοξένησε μέσα στα σπλάγχνα Της Εκείνον που έκλινε τους Ουρανούς και κατέβη για τη Σωτηρία του Ανθρώπου, γενόμενος άνθρωπος! Καινή Γη, γιατί το φύραμα το ανθρώπινο με το σκοτισμένο κατ’ εικόνα από την αμαρτία και την πτώση, μέσα στη γαστέρα Της και πάλι νεουργήθηκε και αναπλάστηκε, ενωμένο κατά πάντα με τη Θεία και Πανάμωμη Φύση του Υιού και Λόγου του Θεού, του Χριστού μας! Και Νέος Παράδεισος, γιατί τον κλεισμένο επί χιλιάδες χρόνια Παράδεισο εξ αιτίας της πτώσεως του Αδάμ και της Εύας, τον άνοιξε διάπλατα η Αειπάρθενος με τι να τέξη, να γεννήση, τον Τέλειο Θεό και Τέλειο Άνθρωπο Ιησού Χριστό!
Η Ιερά Εικόνα και πάλι μετά την Ακολουθία στον Άγιο Στέφανο επανέκαμψε στο Θρονί της, στην Παναγούδα, πλαισιουμένη από τον Διευθυντή του Ιδρύματος, τους Διακόνους και όντως μέγα πλήθος Λαού, με Επικεφαλής τον Πρόεδρο της Αρναίας κ. Αγαπητό Κιάτο, την Περιφερειακή Σύμβουλο κα Αικατερίνη Ζωγράφου, την κα Ελένη Καραντώνα, Αντιπρόεδρο του Αριστοτελείου Πνευματικού Κέντρου και τον Πρόεδρο του Παγχαλκιδικού Συλλόγου κ. Ιωάννη Κοτσάνη.
Την Κυριώνυμο ημέρα της Εορτής της Συνάξεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, Σάββατο 1η Απριλίου τ.έ., ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας προέστη της Λαμπράς Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας στο Παρεκκλήσιο της Παναγούδας του Ιδρύματός μας, πλαισιούμενος από τους Παν. Αρχιμ. π. Δωρόθεο Ζέρβα, π. Ευθύμιο Μαρμαλίδη, π. Παΐσιο Σουλτανικά , π. Αμφιλόχιο Χάϊτα, Αιδ. Οικ. π. Γεώργιο Τρικκαλιώτη και τους Διακόνους π. Νικόδημο Κωτινούδη και π. Αθανάσιο Σφουγγάρο. Στο Ιερό Βήμα την Τάξη διακονούσαν ο Παν. Αρχιμ. π. Θεόκλητος Παρδάλης και ο Διάκονος π. Νικόλαος Τσεπίσης. Πλήθος Λαού μετείχε της Ευχαριστιακής Συνάξεως για την Παναγία μας και για να εκφράση την αγάπη του στους φιλοξενούμενους στο Ίδρυμα Γέροντες, με επικεφαλής τον Δήμαρχο Αριστοτέλη κ. Στυλιανό Βαλιάνο, τον Αντιδήμαρχο κ. Νικόλαο Αυγερινό, τον τοπικό Πρόεδρο κ. Αγαπητό Κιάτο και τον Πρόεδρο του Παγχαλκιδικού Συλλόγου κ. Ιωάννη Κοτσάνη.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, παίρνοντας αφορμή από το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Εορτής (Λουκ. α΄ 39-49 και 56-59), που αναφέρεται στην επίσκεψη της Θεοτόκου στην εξαδέλφη της Ελισσάβετ που κατοικούσε στην ορεινή περιοχή της Ιουδαίας και ήδη ευρισκόταν έγκυος στον έκτο μήνα, κυοφορώντας τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, παρουσίασε γλαφυρότατα και μάλιστα επί τη βάσει Καινοδιαθηκικών πηγών και κειμένων, τόσο την άποψη της πρώτης Αρχαίας Εκκλησίας περί του προσώπου της Θεομήτορος, όσο και την αυτοσυνειδησία της Κυρίας Θεοτόκου ως Μητέρας του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Η Ελισσάβετ, συνέχισε ο ομιλητής, όταν με μεγάλη χαρά και έκπληξη χαιρέτισε την εξαδέλφη της, την απεκάλεσε «Εὐλογημένη, σὺ ἐν γυναιξί, καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου», δηλαδή, «Εσύ είσαι ευλογημένη από τον Θεό περισσότερο από κάθε άλλη γυναίκα, και ευλογημένο είναι το έμβρυο που εβλάστησε ως καρπός άχραντος και παρθενικός στη γαστέρα Σου»﮲ και επίσης Την προσφώνησε ερωτώντας Την : «Kαὶ πόθεν μοι τοῦτο ἵνα ἔλθῃ ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρὸς μέ;», δηλαδή, «Για ποια αξία έγινε σε εμένα η τιμή αυτή, να έλθει προς επίσκεψή μου η Μητέρα του Κυρίου μου;» (Λουκ. α΄ 42-43). Αυτό δηλώνει την πίστη και την ακράδαντο πεποίθηση της πρώτης Εκκλησίας ότι η Παρθένος Μαρία είναι και θα είναι για πάντα η Θεοτόκος Μαρία, η Πάναγνος Μητέρα του Εμμανουήλ.
Αλλά και η Κυρία Θεοτόκος εις απάντηση αυτών των φοβερών λόγων της Ελισσάβετ, είπε: «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου, ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ. ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί﮲ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ δυνατός καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ…», δηλαδή, «Υμνεί και δοξάζει η ψυχή μου τον Κυριο. Και εγέμισε από αγαλλίαση το πνεύμα μου για τον Θεό, τον Σωτήρα μου και Σωτήρα όλου του ανθρωπίνου γένους. Υμνολογεί η ψυχή μου τον Κύριο, γιατί έριξε το στοργικό Του βλέμμα στην ταπεινή και άσημη δούλη Του. Και ιδού ότι από τώρα θα με μακαρίζουν όλες οι γενεές. Διότι έπραξε μεγάλα και θαυμαστά έργα σε μένα ο Παντοδύναμος Κυριος, του Οποίου το Όνομα είναι άγιο» (Λουκ. α΄ 46-49)!
Και κατέληξε ο Σεβασμιώτατος: «Η πρώτη Αρχαία Εκκλησία του Χριστού είχε απόλυτη συνείδηση τι ήταν η Θεοτόκος και με αυτά τα λόγια που καταγράφονται στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, υμνολογούσε από τότε τη Χάρη Της με αυτή την Ωδή! Αλλά και η Θεοτόκος είχε απόλυτη αυτοσυνειδησία ότι είναι η Μητέρα του Θεού και ότι στη μήτρα Της κυοφορούσε το Σωτήριο του Κόσμου, δηλαδή τον Τέλειο Θεό και Άνθρωπο Ιησού Χριστό!».
Διαβάστε περισσότερα στο im-ierissou.gr
