«Ω γλυκύ μου έαρ…»: Οι Επιτάφιοι στολίζουν τη Χαλκιδική με κατάνυξη και ομορφιά

Σε κάθε γωνιά της Χαλκιδικής, από τον βορρά μέχρι τη θάλασσα, οι Επιτάφιοι στέκουν στο κέντρο του ναού, μεγαλόπρεποι και περίτεχνα στολισμένοι, έτοιμοι να δεχθούν το Σώμα του Κυρίου. Ο καθένας μοναδικός, μα όλοι φτιαγμένοι με την ίδια αγάπη και αφοσίωση, αποπνέουν την ιερότητα και τη συγκίνηση του Θείου Πάθους.

Το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, σε πολλές ενορίες, οι γυναίκες – φύλακες της παράδοσης – αναλαμβάνουν το ιερό καθήκον του στολισμού. Με ταπεινότητα και προσευχή, με λουλούδια στα χέρια και πίστη στην καρδιά, εργάζονται ως το ξημέρωμα, μεταμορφώνοντας τον ξυλόγλυπτο Επιτάφιο σε ένα κιβούρι στολισμένο με ζωντανά άνθη, χάντρες, πέρλες και βυζαντινά μοτίβα.

Χρυσάνθεμα, τριαντάφυλλα, ανεμώνες, γαρίφαλα, ζουμπούλια και πασχαλιές – το κάθε άνθος τοποθετείται με φροντίδα, όχι μόνο για την αισθητική, αλλά ως πράξη λατρείας και προσφοράς. Τα σχέδια συχνά εμπνέονται από παλαιά λειτουργικά βιβλία του Αγίου Όρους, ενσωματώνοντας την πνευματική κληρονομιά στον διάκοσμο.

Η περιφορά του Επιταφίου τη Μεγάλη Παρασκευή, σε δρόμους και σοκάκια, αποτελεί κορύφωση του Θείου Δράματος. Πιστοί με αναμμένα κεριά, μέσα σε κατανυκτική σιωπή, ακολουθούν την πομπή. Το τυπικό της περιφοράς αλλάζει από ενορία σε ενορία, όμως η ουσία παραμένει κοινή: τιμή, πένθος, προσδοκία Ανάστασης.

Η Χαλκιδική, μέσα από τις μυρωδιές των λουλουδιών, τον ήχο των ύμνων και το φως των κεριών, ζει τη Μεγάλη Εβδομάδα με τον δικό της ξεχωριστό, παραδοσιακό τρόπο – έναν τρόπο που αγγίζει καρδιές και ενώνει γενιές.